πάπυροι μαθηματικού

Μαθηματικά έργα της αρχαίας Αιγύπτου, που διασώθηκαν. Χρονολογούνται από την περίοδο της Μεσοβασιλείας (21ος αι.-18ος αι. π.Χ.). Οι περιφημότεροι π.μ. είναι ο πάπυρος Rhind (Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο) και ο πάπυρος Μόσχας (Μουσείο Καλών Τεχνών-Α.Σ. Πούσκιν, Μόσχα). Ο πάπυρος Rind μελετήθηκε και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα γερμανικά από τον A. Eisenlohr. Ονομάζεται επίσης και πάπυρος Ahmes, από τον ερανιστή του Ahmes (2000 π.Χ.) και αποτελεί συλλογή λύσεων 84 πρακτικών προβλημάτων. Σ’ αυτά συμπεριλαμβάνονται πράξεις με κλάσματα, υπολογισμοί του εμβαδού ορθογωνίου παραλληλεπιπέδου και κυλίνδρου. Περιέχονται επίσης αριθμητικά προβλήματα που αναφέρονται σε υποδιαιρέσεις κατά δεδομένο λόγο και στον υπολογισμό του λόγου της ποσότητας σταριού προς τον αριθμό των καρβελιών, καθώς και των σταμνιών μπίρας που βγαίνουν από ορισμένη ποσότητα σπόρων. Ο πάπυρος της Μόσχας μελετήθηκε από τους Ρώσους Αιγυπτιολόγους Τουράγεφ (1917) και Στρούβε (1927) και δημοσιεύτηκε ολόκληρος στα γερμανικά το 1930. Περιέχει τις λύσεις 25 προβλημάτων του ίδιου περίπου τύπου με εκείνα του παπύρου Rhind. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα προβλήματα 10 και 14. Η λύση του προβλήματος 14 βασίζεται σε ακριβή τύπο για τον όγκο κόλουρης πυραμίδας με τετραγωνική βάση. Στο πρόβλημα 10 υπολογίζεται το εμβαδόν της παράπλευρης επιφάνειας ενός ημικυλίνδρου με ύψος 160 προς τη διάμετρό του. Αυτό είναι το πρώτο παράδειγμα στη μαθηματική βιβλιογραφία σχετικά με τον προσδιορισμό του εμβαδού κυρτής επιφάνειας. Οι π.μ. αποκάλυψαν τη μαθηματική γνώση της αρχαίας Αιγύπτου.